عمومی ایران ایرانی موسیقی خواننده

عمومی: ایران ایرانی موسیقی خواننده اخبار فرهنگی و هنری

خرید کتاب از گوگل

چاپ کتاب PDF

خرید کتاب از آمازون

خرید کتاب زبان اصلی

دانلود کتاب خارجی

دانلود کتاب لاتین

توجه: در صورتی که فایل دارای ایراد است یا حقوق نویسنده رعایت نشده با ما تماس بگیرید

این روزنامه نوشت: «فضای سیاسی کشور آن قدر انتخاباتی است که گاهی فراموش می شود تنها یک سال از عمر دولت دوازدهم می گذرد. دولت مستقر جهت عبور از تنگنای های سیاسی،

بازیگران ١٤٠٠

بازیگران ١٤٠٠

عبارات مهم : سیاسی

«اعتماد» از چرایی طرح زودهنگام مباحث انتخابات ریاست جمهوری گزارش داد.

بازیگران ١٤٠٠

این روزنامه نوشت: «فضای سیاسی کشور آن قدر انتخاباتی است که گاهی فراموش می شود تنها یک سال از عمر دولت دوازدهم می گذرد. دولت مستقر جهت عبور از تنگنای های سیاسی، بین المللی، اقتصادی، اجتماعی و… سه سال دیگر وقت دارد ولی این طور که معلوم هست، نباید و نمی تواند روی همراهی بعضی از فعالان و جریان های سیاسی در این سه سال سخت حساب کند. در کلام صحبت از انتخابات ١٤٠٠ را زودهنگام می خوانند ولی چون به خلوت می روند آن کار دیگر کرده و مهیای کارزار می شوند. همین است که عرصه را جهت روحانی و همقطارانش در کابینه تنگ تر می کند. دولت از یک سو با منتقدان و مخالفان تندرو مواجه است و از سوی دیگر با بعضی رفقای نیمه راه.

شهر سیاست آن قدر شلوغ شده است که چند ماه بعد از انتخابات حرف از «عبور از روحانی» به میان می آید ولی نحسی این اوضاع تنها دامن دولت را نمی گیرد و جهت مردم و جریان های سیاسی نیز آثار نامطلوبی به همراه دارد. افکار عمومی در دوراهی حمایت از دولت منتخب و ترک آن مانده و جریان های سیاسی نیز اوضاع مشابهی دارند. فعالان سیاسی خاصه اصلاح طلبان بر ضرورت ادامه حمایت از دولت واقفند ولی می دانند که در صورت عدم ورود به فضای انتخاباتی این روزها نیز از رقیب خود عقب می افتند. از همین رو عملا وارد فاز رقابتی شده است و در برابر فهرست بلندبالای کاندیداهای احتمالی اصولگرا، اسامی و اشخاص شاخص خود را ردیف می کنند.

این روزنامه نوشت: «فضای سیاسی کشور آن قدر انتخاباتی است که گاهی فراموش می شود تنها یک سال از عمر دولت دوازدهم می گذرد. دولت مستقر جهت عبور از تنگنای های سیاسی،

انتخابات زودرس و فضای سیاسی موجود، گذشته از آفاتی که جهت دولت، جریان های سیاسی و جامعه دارد؛ یک رویارویی سیاسی سخت را نوید می دهد. یک نگاه کلی به اوضاع موجود روشن می کند که کلاف سیاست کشور عزیزمان ایران بدتر از آن که گمان می رفت در هم پیچیده هست. بعضی درگیر مسابقه میان اصلاح طلبان و اصولگرایان هستند و از حالا آینده نگری می کنند که فلان جریان ٢٠ میلیون و فلان جریان سیاسی کمتر رای می آورد.

عده دیگری با اتکا به این گمانه که تاریخ مصرف اصلاح طلبی و اصولگرایی گذشته شانس اعتدالیون را زیاد دیده و از اثربخشی تاکتیک ائتلاف سخن می گویند. گروه سوم ولی مسئله را ریشه ای تر دانسته و مثل موسوی لاری اعتقاد هستند که چالش مهم در انتخابات ١٤٠٠ بی اعتمادی مردم به جریان های سیاسی موجود و صندوق های رای هست. بعضی نیز از حالا نسخه ١٤٠٠ را پیچیده و رییس جمهور نظامی تجویز می کنند.

وضعیت در شرایط فعلی آنچنان نه به کام دولت است نه مردم و نه اهل سیاست. کشتی روحانی وارد پرسشها بین المللی، اقتصادی و نارضایتی عمومی شده است و رادار نیروهای سیاسی و اجتماعی سیگنال های درخواست کمک آن را دریافت نمی کنند. جریان های سیاسی و مردم نیز سوار همین کشتی و درگیر همین تلاطم ها هستند. اوضاع ولی آنجا پیچیده تر می شود که بعضی جریان های سیاسی به خاص تندروها بدون توجه به تجارب قبلی، اوضاع موجود و پایگاه اجتماعی خود،گمان می کنند با تخریب دولت می توانند به سیادت در سیاست برسند.

بازیگران ١٤٠٠

مردم ولی به عنوان آسیب پذیرترین سرنشینان این کشتی، سردرگم شده است اند. تکان های ناشی از توفان آنها را دلواپس کرده و یک شرایط بی سابقه را تجربه می کنند. در این اوضاع آمادگی پذیرش خبر ها و دعواهای سیاسی را نداشته و نیازمند آرامش و ثبات اند ولی آن چه نصیب ارزش می شود پمپاژ ناامیدی، فشارهای زیاد اقتصادی و بی اعتمادی سیاسی هست. بدترین بخش ماجرا این است که سیاستمداران از نیاز کشور به آرامش و انسجام تا حدی فاصله گرفته و سراغ بازی خود رفته اند. مردها و زن های اهل سیاست همچون دوران مدرسه که از پرسش های سخت عبور می کردند تا وقت امتحان از دست نرود، تلاش دارند در مناسب ترین وقت مقدمات پیروزی جریان خود در انتخابات ١٤٠٠ را فراهم کنند. حال اگر فرض کنیم که این تدبیر موثر افتاده و کاری از پیش رود باید به این پرسش پاسخ داد که کدام یک از جریان های سیاسی موجود و با اتکا بر کدام توان و بدنه اجتماعی شانس بیشتری در انتخابات آتی دارد.

تسبیح اصولگرایان

راه اصولگرایان جهت رسیدن به پاستور بس ناهموار هست. این جریان در دو انتخابات ریاست جمهوری، یک انتخابات مجلس شورای اسلامی و یک انتخابات شوراهای شهر و روستای اخیر بازی را باخته است و انگیزه ای نیرومند جهت بازگشت به قدرت دارد. انگیزه نیرومند ولی کافی نیست و مولفه های دیگری نیز در دستیابی آنها به این نشانه موثر هست. طیف تندرو این جریان از همین رو تلاش می کند که ضعف خود را با پررنگ تر کردن ضعف رقیب لاپوشانی کند.

این روزنامه نوشت: «فضای سیاسی کشور آن قدر انتخاباتی است که گاهی فراموش می شود تنها یک سال از عمر دولت دوازدهم می گذرد. دولت مستقر جهت عبور از تنگنای های سیاسی،

در این مسیر از شیوه های تخریبی نیز دریغ نکرده و تلاش می کنند که آرای سرریز شده است از سبد روحانی را جمع آوری کنند. همین است که ردپای عنصرهای این جریان در بسیاری از اعتراضات و تجمعات علیه دولت رویت می شود. مدیران این جریان می دانند گفتار و کردار سیاسی شان، محبوبیت اجتماعی ندارد و آنها در یک مسابقه کلاسیک سیاسی توانایی موفقیت ندارند و همین است که اطمینان دارند که از راه و رسم سیاست ورزی منطقی راه به جایی نخواهند برد. جهت همین هم، تنور تخریب و اوج نگه داشتن سطح توقعات اقتصادی از دولت را گرم نگه داشته تا شاید ریزش رای روحانی به سبد آنان ریخته شود. جهت این جریان توفیق کشور و دولت منتخب ملت اهمیتی ندارد که اگر می داشت به آسانی در برابر ماشین دولت مانع تراشی نمی کردند.

مصایب اصولگرایان

بازیگران ١٤٠٠

اصولگرایان جدای از وجود این جریان در درون خود پرسشها دیگری هم دارند. مسئله مهم و همیشگی در جریان راست این است که سازوکار مناسبی جهت رسیدن به یک کاندیدای واحد ندارند. ائتلاف های درون جریانی ارزش کم دوام است و تشکل های ارزش ناموفق. از کارها اخیر احزاب و گروه های اصولگرا این طور برآورد می شود که روز به روز از شیخوخیت دورتر شده است و به سوی کار حزبی می روند ولی تلخکامی ناشی از شکست آخرین تجربه کار تشکیلاتی آنها در قالب جمنا هنوز برطرف نشده هست. در حال بازبینی در ساختار جمنا هستند ولی با توجه به پرسشها مالی گسترده در این تشکل و اخبار غیر رسمی موجود، امکان استفاده مجدد یا حداقل استفاده توام با موفقیت از این تشکل وجود ندارد. توصیه قابل توجه دیگر واکنش‌ها و اظهار نظرهای اشخاص اصولگرا هست. سه سال سریعتر از موعد انتخابات به صف شده است و ستادهای محرمانه را راه انداخته اند. اشخاص برجسته و نیمه برجسته این جریان در حال برنامه ریزی جهت انتخابات آتی هستند و به نظر می رسد همان طور که مرحوم عسگراولادی در آبان ٨٧ گفته بود، این بار نیز «به اندازه یک دور تسبیح» نامزد داشته باشند. از عملکرد افرادی همچون سیدابراهیم رییسی، محمدباقر قالیباف، علی اکبر ولایتی، عزت الله ضرغامی، حمیدرضا حاجی بابایی، مهرداد بذرپاش، علیرضا زاکانی، سعید جلیلی، محمدرضا باهنر، ابوترابی فرد و اسدلله بادامچیان به نظر می رسد که لشکر اصولگرایان در انتخابات ١٤٠٠ بسیار پرشمار باشد. مهره های مهم و فرعی اصولگرایان از حالا فعالیت های انتخاباتی خود را شروع کرده اند. اول از همه ابراهیم رییسی که در انتخابات ریاست جمهوری ٩٦ کاندیدای مورد حمایت جمنا بود و ١٦ میلیون رای آورد. او اصلا از فضای تبلیغات انتخاباتی فاصله نگرفت و همچنان در حال سفر و صحبت هست. با توجه به گفته مهدی چمران، نایب رییس جمنا در مورد جلسات این تشکل با رییسی و قالیباف باید به این نتیجه رسید که این دو کاندیدای قبلی همچنان در صدر فهرست اصولگرایان هستند.

محمدباقر قالیباف هم مثل رییسی به جلسات جمنا می رود ولی دلخوری قبلی را فراموش نکرده هست. جهت همین هم از نواصولگرایی گفته و از تصمیم گیری پدرخوانده ها در جریان اصولگرا انتقاد دارد، حالا با سفرهای جهادی-استانی وقت خوبی جهت معرفی خود در استان های متفاوت کشور دارد.

علی اکبر ولایتی، مشاور مقام معظم رهبری در امور بین الملل را نیز می توان به لیست کاندیداهای بالقوه اصولگرایان افزود. چرخش اخیر او در موضع گیری های سیاسی بسیار مورد توجه قرار گرفت؛ تا جایی که تحلیلگران این دگردیسی را خیزی انتخاباتی تعبیر کردند. ولایتی که تا دیروز از مذاکرات و برجام دفاع می کرد حالا از در انتقاد درآمده و می گوید که ظریف نمی تواند در همه چیز متخصص باشد. شاید اگر شایعاتی که از نیمه دوم دولت یازدهم در مورد کاندیداتوری افراد متفاوت جهت ریاست جمهوری مطرح شد را نیز به این معادله بیفزاییم، بتوان به نتیجه روشن تری رسید.

عزت الله ضرغامی، رییس سابق شرکت صدا و سیما از جمله رسانه ای ترین دانه های تسبیح اصولگرایی هست. ضرغامی با موضع گیری در مورد مباحث متفاوت تلاش دارد صورت ای معقول و میانه از خود ارایه کند و جهت این کار بیش از هر چیز از اینستاگرام بهره می گیرد. صبحانه های سیاسی می خورد و منشتر شدن تصویرهای مربوط به آن جدی بودن خود در ورود به عرصه انتخابات را به رخ می کشد. انتقاد اخیر او از جمنا خود شاهدی بر این مدعا است که ضرغامی از جمله اصولگرایان خواهان ریاست جمهوری است که در قالب جمنا وارد جمنا نخواهد شد. فهرست احتمالی اصولگرایان را بدون توجه به سعید جلیلی نمی توان نوشت. او بعد از شکست در انتخابات ٩٢ دولت در سایه را تشکیل داد. ایده ای که مورد حمایت همفکران اصولگرایش قرار نگرفت. با این وجود به نظر نمی رسد که جلیلی شانس چندانی جهت پیروزی داشته باشد. خاصه اکنون که خروج آمریکا از برجام دولت را به چالش کشیده هست، جلیلی زیاد از قبل اظهار نظر کرده و شانس موفقیت خود را زیاد می بیند.

حزب موتلفه هم حتما کاندیدای خود را در انتخابات آتی خواهد داشت. آنها در انتخابات قبلی نیز در دقیقه نود پشت کاندیدای جمنا را خالی کردند. کاندیدای احتمالی آنها احتمالا این بار اسدلله بادامچیان باشد؛ سیاستمدار کهنه کاری که بی تردید در میان اشخاص اصولگرا به علت سابقه مبارزاتی اش، گفتنی های بیشتری دارد.

اسامی دیگری را مثل زاکانی، علی باقری، رحیم پور ازغندی و حاجی بابایی که در انتخابات هیات رییسه مجلس رای نیاورد را نیز باید به این فهرست طولانی افزود. هر یک از این صورت ها در هفته های اخیر به نحوه در حال معرفی خود بوده و آرام آرام مهیای ورود به عرصه انتخابات می شوند.

فهرست اصلاح طلبان

سیاسیون در جریان اصلاح طلب هنوز میان همراهی با دولت و ورود زودهنگام به عرصه انتخابات دل دل می کنند. از یک سو می دانند که نباید پشت دولت مورد حمایت خود را خالی کنند و شکست این دولت به پای آنها نوشته می شود و از سوی دیگر تصور می کنند که دست روی دست گذاشتن در حالی که رقیب اسب خود زین کرده و آماده تاختن می شود، اشتباه هست. این تنها دوراهی اصلاح طلبان نیست و آنها به فرض این که مسیر ورود به مسابقه های انتخاباتی را در پیش بگیرند به گزینش میان ائتلاف و عدم ائتلاف می رسند. بعضی اصلاح طلبان با توجه به عملکرد دولت روحانی و بی پاسخ ماندن مطالبات مردم و جریان اصلاح طلب ترجیح می دهند که از تاکتیک ائتلاف عبور کنند. جهت مثال غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب عاملان در گفت وگویی در این باره گفته بود که اگر قرار بر ائتلاف باشد حتما ائتلاف درون جریانی خواهیم داشت و ائتلاف به شیوه قبلی تکرار نمی شود.

گروه دیگری از اصلاح طلبان ولی می دانند که اگر یک بار دیگر به واسطه رد صلاحیت نیروهای اصلاح طلب در تنگنا قرار بگیرند چاره ای غیر از ائتلاف دوباره نمی ماند. دوراهی ائتلاف و عدم ائتلاف، نوشتن فهرست احتمالی اصلاح طلبان را سخت می کند. با این وجود اسحاق جهانگیری یکی از اعضای این فهرست هست. او در انتخابات ٩٦ کاندیدای پوششی روحانی بود و در مناظرات انتخاباتی چنان درخشید که بعضی اصلاح طلبان ترجیح می دادند اصلا انصراف ندهد. کدورت ایجاد شده است میان دولت و جهانگیری و کم رنگ شدن نقش او حتی باعث شده است بود که بعضی به جهانگیری پیشنهاد بدهند که از دولت جدا شده است و از حالا فعالیت انتخاباتی خود را شروع کند.

محمد رضا عارف، رییس فراکسیون امید که در انتخابات ٩٢ به نفع روحانی کنار کشید یکی دیگر از گزینه ها، موجود در فهرست اصلاح طلبان هست. ولی اقبال مجلسی ها از او در انتخابات هیات رییسه مجلس نشان داد که حتی در برابر فردی مثل لاریجانی نیز شانس پیروزی دارد. همین هم موجب شد که بلافاصله بعد از انتخابات هیات رییسه شایعه کاندیداتوری او در انتخابات ١٤٠٠ مطرح شود.

چهره های سیاسی دیگری نیز در فهرست اصلاح طلبان قرار دارند که عمدتا در دولت روحانی مشغول به کار هستند. از محمدجواد ظریف گرفته تا بیژن زنگنه. اگر چه نمی توان چالش های اخیر دولت و کم کردن شانس اعضای کابینه را نادیده گرفت. با این وجود اخبار غیر رسمی از برنامه ریزی عباس آخوندی جهت انتخابات ١٤٠٠ به گوش می رسد. این طور که شنیده می شود مسعود پزشکیان را نیز باید به این فهرست افزود.

گزینه های اعتدال و ائتلاف

اعتدال گراها یا اصولگرایان میانه رو در شرایط فعلی و با زیاد کردن فشارها به دولت گمان می کنند بیشترین شانس را جهت پیروزی در انتخابات ١٤٠٠ دارند. آنها می دانند که تندروها مورد اقبال مردم قرار نخواهند گرفت و امید دارند اصلاح طلبان نیز به واسطه عدم موفقیت دولت روحانی ریزش رای داشته اند لذا این میانه روها و معتدلین هستند که باید جهت ورود به زمین انتخابات آماده شوند.

هرچند بعضی از اشخاص سیاسی معتقدند شاید اصولگرایان جهت بازگشت به قدرت باز هم به سراغ ناطق نوری خواهند رفت ولی شواهد امر نشان می دهد گزینه کاندیداتوری ناطق نوری چندان قابل طرح نیست لیکن او سال ها است از کنشگری سیاسی فاصله گرفته و زیاد انتظار می رود که در روند انتخابات ١٤٠٠ به واسطه حمایت از یک کاندیدا موثر باشد. علی مطهری و محمود واعظی را نیز باید به این فهرست افزود. واعظی کاندیدای بالقوه حزب اعتدال و توسعه است ولی شانس چندانی ندارد. نقش پررنگ واعظی در دولت روحانی و نارضایتی های موجود از دولت روحانی او را به حاشیه می راند.

واژه های کلیدی: سیاسی | سیاسیون | انتخابات | اصلاح طلب | اصولگرایان | اصلاح طلبان | دولت روحانی | انتخابات شوراها | انتخابات ریاست جمهوری | انتخابات مجلس شورای اسلامی

برای دانلود باید در سایت ثبت نام کنید و احراز هویت را انجام دهید.
دانلود


دانلود فایل ها

نویسنده : getblogs

کتاب زبان اصلی J.R.R

دانلود کتاب لاتین

خرید کتاب لاتین

خرید مانگا

خرید کتاب از گوگل بوکز

دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز

دانلود رایگان کتاب از آمازون

دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز

کتاب روانشناسی به انگلیسی

کتاب زبان اصلی

کتاب خارجی

رفتن به نوار ابزار